Augustus, de maand dat je de herfst alweer ruikt en voelt. Het lijkt wel of deze zomer op een vreemde manier is verlopen. Is het wel zomer geweest? Ik ben een aantal dagen bij Angèle
geweest en samen hebben wij het boek nog en keer door geworsteld. Punten, komma's zinnen anders...het was heel intensief. Eigenlijk zou ik een dag eerder naar huis gaan, maar het weer was zo vreselijk.
Volop aan het werk. Het bevalt mij prima en de knop kan goed om, zonder dat ik een robot word. Er zijn van die dagen dat ik mij vreselijk in de steek gelaten voel. Ook de boosheid, alles wat er bij hoort komt langs.
Ik blijf mij verbazen over allerlei instellingen. Neem nu het APB. Willem was nog maar 2 dagen dood of ik kreeg een bericht met een formulier erbij om te kijken of ik "recht "had op pensioen. Nu dat had ik niet, dus dan denk je....over en uit. Er volgen een aantal brieven aan Willem gericht waarin hem toch dringend wordt verzocht om de formulieren op te sturen. Ik stuur ze terug met de mededeling dat Willem is overleden bla bla bla. Na 3 maal retour zenden word ik er helemaal flauw van en met een kop koffie in mijn hand, voor wijn was het nog te vroeg, het ABP gebeld. Een aardige dame aan de telefoon die het ging uitzoeken. Even later verteld zij mij dat .....ik zal het jullie besparen. Verontschuldigingen en nog eens verontschuldigingen.
Een week later.........weer een brief waarin staat dat het zo vervelend was geweest voor mij dat ik de brieven had ontvangen maar, en nu komt het, dat kwam omdat bij de gemeente niet bekend was dat Willem was overleden. Ik moest dat toch even gaan navragen want anders zou ik nog veel meer narigheid krijgen. Nee, dacht ik, nou wordt hij mooi, nu heb ik het nog zelf gedaan ook. Weer gebeld en de man die ik toen weer aan de telefoon kreeg begreep er ook niets van. Ik nog vertellen dat je zonder dat je aangifte van overlijden doet niemand kan begraven of cremeren. De arme man van het APB kreeg een behoorlijke vloedgolf van informatie over zich heen. Aan het einde van het gesprek beloofde de man dat de vrouw die de brief had gestuurd, mij zou laten bellen. Dat deed ze en met een mager "sorry "was het gesprek snel afgelopen.
Om nog maar te zwijgen van de gemeente die mij vertelde dat Willem dan wel is overleden maar hij toch recht houd tot eind december op zijn scootmobiel. Waarop ik vroeg of ik de asbus erop moest gaan zetten?
(Foto)
De computer van Willem leeg gehaald en allerlei dingetjes gevonden. Het huis begint aardig op te schieten. Veel weggegooid steeds weer.
Ook 2 dagen bij Joan en Johan geweest omdat Johan aan zijn oog moest worden geopereerd. Samen met Joan lekker gefietst.
Al met al behoorlijk intensief.
Er komen 2 hofjes woningen vrij in Haarlem, daar kreeg ik bericht van. Nee ik ga er niet op reageren. Ik wil zeker het eerste jaar geen grote beslissingen nemen. Eerst hier mijn draai vinden en dan verder kijken. Het werken hier bevalt mij hier prima en ik mag nog ruim 2 jaar werken. Tegen die tijd is het vroeg genoeg.
Het boek is weer uit en a.s. woensdag 2 september, kom ik om 10.15 uuur op radio Drenthe.
2 september zijn Trees en Frieda jarig.
3 september zou Willem met pensioen gaan.
Dit was het even voor vandaag. Straks lekker een stuk fietsen. De regen is opgehouden. Nu de regen en de mist in mijn hoofd nog.