laatste blog 21 december 2014

Ja lieve mensen dit is mijn laatste blog. Het kost mij zoveel energie om alles steeds maar in "hapklare positieve brokken "te schrijven.......dat ik er voorlopig even mee stop.
Willem is pas zondag 14 december uit het ziekenhuis gekomen en ik moet jullie vertellen dat ik behoorlijk gesloopt was.

Na de nachtdienst op 11 december kwam ik thuis en vond ik het vreselijk "stinken "in huis....Misschien iets aan mijn schoenen? nee hoor...al snuffelend op zoek gegaan en in de badkamer vond ik een vers "gedraaide "hoop stront van één van de katten..........ik verdenk Olivier.
Dat wordt echt een saggerijnige oude kat. Gelukkig had ik al ontbeten bij Willem in het ziekenhuis, dus het was niet op mijn nuchtere maag. Echt blij was ik hier niet mee en er spookte allerlei "wraakacties"op in mijn hoofd, maar laten we eerlijk zijn, de katten waren gewoon helemaal van slag. De grote voedsel verstrekker die er altijd is, opeens weer weg...en daar voor in de plaats krijg je zo een "dame "die iedere keer komt en gaat en zelfs soms dagen nachten niet thuis komt.
Het is ze vergeven.

Maandag 15 december na wat geharrewar met de medicijnen, eindelijk op weg naar Zandvoort. Wij kwamen vrij laat aan en zijn nadat wij ons hebben ingecheckt gaan eten in de Ark.
Heerlijk vis gegeten.

Dinsdag bij Wouter en Floor op de koffie/lunch. Voor de deur speelde er een heel toneelstuk af. Boze mensen die moesten omrijden en ga zo maar door....komisch om te zien.Wout woont midden in de stad en alles werd afgezet i.v.m.  serious request 2015

Het was wederom gezellig en na het bezoek ben ik de stad in gegaan en Willem is naar zijn zoon Martijn gegaan. Wij wilden de kinderen woensdagmiddag ophalen, na 3 mislukte pogingen eerder, en iets leuks met ze gaan doen. Ook deze keer zat het er weer niet in.
Dinsdagavond heerlijk bij Angele gegeten en het was erg gezellig.
Woensdag de achterstallige kadootjes gebracht bij Kirsten. Alle kinderen waren thuis. Later bleek dat Lieke toch weer ziek geworden was.

Woensdagmiddag ben ik weer even Haarlem in geweest en Willem ging  langs de Zandvoortselaan om Mees gedag te zeggen. Daar zijn nare dingen gebeurd en niet iets om op mijn blog te zetten.
In de avond zijn wij naar Ine gegaan die een intiem dinertje voor 3 had klaar gemaakt. De open haard aan. Donderdag een  slome natte verdrietige dag. Wouter stuurde deze foto van de grote markt in Haarlem. Dit was donderdag nacht 23.45 uur.

Vrijdag naar huis.
Zaterdag mijn verjaardag een beetje gevierd met de vast "clan". Deze keer was ook Ria erbij erg gezellig!
Nu is het zondag, 21 december 2014,  de langste nacht, vannacht en dat gaan een aantal vrouwen waaronder ik , dit vieren in "de rode tent "te Orvelte. Alleen nog 20 positieve dingen opschrijven.....
Op naar de zomer........Ik wens jullie het allerbeste en een schrijfsel van mij, als wens:


Zie het leven als een puzzel
Bij je geboorte krijg je een grote zak met puzzelblokjes
Aan jou de taak om de puzzel van het leven af te maken.
Soms zie je het verband niet tussen de stukjes
maar wanneer je even wacht dan
vallen alle stukjes op hun plaats
Aan een ieder de taak om de puzzel van het leven op tijd af te maken
Laat niemand met een onafgemaakte puzzel achter.
Begin er op tijd aan
Het betekent wel dat je je soms kwetsbaar moet opstellen
tegenover mensen.

Karin 2012

Liefs en bedankt voor het lezen...........

Soms zit het mee, en soms zit het tegen......

Sorry lieve mensen, het kwam er even niet van. Laten we bij het begin beginnen.
Donderdag 20 november. Mijn oudste zoon is alweer 10 jaar getrouwd. Even een kaartje gestuurd.
Best wel veel gewerkt, maar jullie weten, dat is voor mij geen probleem. 24 november een midweek geboekt voor week 51. Wij gaan dan naar Zandvoort. Voor het eerst een annuleringsverzekering afgesloten. Wij gaan dan o.a. gezellig bij vrienden eten en de kleinkinderen verwennen met achterstallige kadootjes. Scootmobiel mee.......en rijden maar.
 26 november naar de "vuurplaats "geweest samen met Ria. Daar een leuk schaap geboetseerd. Zal kijken of ik het vinden kan, want uiteraard heb ik er een foto van gemaakt. Het moet nog gebakken worden. Ik heb er een wit schaap van gemaakt. Het "zwarte schaap "voel ik mij al genoeg....grapje......?

Willem heeft het de laatste tijd steeds meer benauwd en de eetlust is weg. Bij toeval, wat heet toeval, kreeg ik de hartfalen verpleegkundige aan de telefoon. Zij heeft voor een spoedafspraak gezorgd bij de cardioloog. Onder tussen hoorde ik van Kirsten dat Lieke de ziekte van Pfeiffer heeft. Gelukkig schijnt dat bij kinderen eerder op te knappen dan bij tieners en volwassenen. Al met al toch bijzonder sneu.

Met de cardioloog afgesproken dat Willem woensdag 3 december zou worden opgenomen in het Bethesda ziekenhuis. Dinsdag was hij best benauwd en ben ik even bij de HA sorry huisarts langs gegaan. Echt geholpen heeft die man niet, eerder het tegendeel. Het is en blijft een moeilijk persoon en wat hij al eerder tegen mij zei "je moet niet betrokken zijn bij je patiënten."
Nu die regel volgt hij nog steeds De laatste keer dat ik hem om hulp, steun, vraag. Pijn deed het wel en echt vrolijk werd ik er niet van.
5 december op "de post" sinterklaas "gevierd."Ik had voor Joop een kussensloop gemaakt met daarop een zon en de tekst "ik bewaak het fort"."Voor Ghislaine had ik een kat, hoofdkussentje gemaakt. Voor Alie een kopje gekocht omdat onze (CHD) koffie kopjes verdwijnen en er laatst 6 van onze koffiekopje terug kwamen vanuit de apotheek. Uiteraard overal een mooi gedicht bij. Ik kreeg een letter en een speculaaspop.

Chocolade erbij.........gezellig.
Het fijne is dat ik nu gemakkelijk heen en weer kan lopen en niet meer helemaal naar Groningen moet. Dus voor en na mijn diensten loop ik even langs Willem.

Woensdag 3 december Willem dus weg gebracht en hij ligt nog steeds in ziekenhuis. 6 december, de sterfdag van mijn moeder. Zondag 7 december vierde Martin zijn verjaardag. Na het bezoekuur daar even gezellig wat gedronken en gegeten.
 Op maandag 8 december een goed gesprek gehad met de cardioloog. Het was duidelijk verhaal en heeft op mij best indruk gemaakt.

"wat de toekomst brengen moge....."we zien het wel.We blijven alert en pukken de dag. Gelukkig waren de nierfuncties gisteren wat beter. De lever schijnt wat gestuwd te zijn vandaar ook het gebrek aan eetlust. Er kan ook nog een rechtstreekse verbinding worden gemaakt met een ader en kunnen medicijnen daar direct ingespoten worden, om te ontwateren. De tijd zal het leren. Willem is daar wat angstig over.
Wanneer ik  uit de nachtdienst naar huis rij, binnendoor, zie je s 'morgens vroeg de mooiste plaatjes. Deze houden mij op de been.

Nu is het  9 december en ik ga zo naar Willem toe o.a  met een tas vol boeken, mandarijntjes, tomaten en nog wat meer spullen. Morgen een avonddienst en dan 2 nachtdiensten. Daarna gaan wij "er op uit "Want de cardioloog heeft gezegd dat zij dit soort activiteiten niet tegen gaat houden.

Liefs, Karin