Gisteren en vandaag

Een nieuwe dag........Gisteren zijn Willem en ik naar Den-Haag geweest. De website van het Open archief werd overgedragen aan het Nationaal archief en aangezien op de website ook een aantal stukken tekst van mij op stonden werd ik, werden wij, uitgenodigd om bij de overdracht te zijn. Het was een indrukwekkende overdracht. Een aantal goede sprekers en na afloop een borrel en een "vette"hap. Daarna zijn wij naar mijn neef in Den-Haag gegaan waar wij zeer hartelijk werden ontvangen. Jack is de zoon van de zuster van mijn vader...volgen jullie het nog? Hij is getrouwd met een turkse en zoals ik al stiekem hoopte....had zij een heerlijke maaltijd op tafel gezet......recept gekregen zal dat vannacht op mijn blog zetten. Wij waren rond middernacht thuis. De katten zaten braaf te wachten op hun eten.

Vandaag.

Vandaag in de brievenbus een heleboel kaarten...ik dacht...waarschijnlijk is de buurvrouw jarig en verkeerd bezorgt ....maar nee hoor...allemaal kaarten uit IJmuiden.....van de kleinkinderen.......daarop allerlei "dreigementen" dat zij de boel hier onveilig gaan maken........komen helpen met het kippenhok....Nou ....kom maar op hoor!!!!!Ik stuur hen ook met enige regelmaat kaarten en die doen zij dan, als het goed is, in een boek. Ontzettend leuk......Zo leuk al die kaarten met daarop" Aan oma van de kippen".......Ik ga ook maar een boek kopen om ze te bewaren! Dank jullie wel!!!!!!!heel lief en fijn......Oma van de kippen gaat nu 3 nachtdiensten doen.......tot gauw.........

Kirsten 37 jaar

Een nieuwe dag........

Soms besef je meer dan eens hoe betrekkelijk het leven kan zijn. Dat je moet genieten van iedere dag en dat je niets moet uitstellen....Met die gedachte het volgende verhaal.......

Mijn moeder had de gewoonte om een dag voor je verjaardag te bellen met de vraag "en meid hoe oud ben je nu?"dan noemde ik braaf mijn leeftijd waarop mijn moeder dan zei "ik zal het je morgen nog eens vragen" Zo doe ik dat meestal ook mijn met mijn kinderen, voor hoever aanspreekbaar........ Kirsten zal nooit vragen of ik op haar verjaardag wil komen...ze weet, het is een paar uur rijden en dat ik het best druk heb.....Nu vond ik, vonden wij, het leuk om haar te verrassen en toch te komen....Zo "gedacht" zo gedaan. Wij zijn de 19de februari in de auto "gesprongen"en naar IJmuiden toe gereden. Eerst even naar Haarlem om een kadootje te kopen toen via Angele naar IJmuiden. Ine was helaas niet thuis. De blik in Kirsten haar ogen toen ze ons zag staan zal ik niet gauw vergeten...maar toch.....ze had al gedacht "het zal mij niet verbazen wanneer mijn moeder straks voor de deur staat" Ons kent ons dus toch wel een beetje. Mies lag uitgeput op de bank van zoveel "kindergeweld"........Gezellig wat gedronken...een duivekater bij de Vomar gehaald....Wat dat is? Dat is zoet wit brood en niet te krijgen in Drenthe........Kirsten heeft voor ons allen eieren gebakken....ik zei nog "Kirs geef Mies niet te veel"..... maar ja. Jarno aan de pannenkoeken en ja toen begon de ondeugende "opa"de stukjes op te hijsen met een hijskraan.....Vreselijk wat een toestand.....De meiden en "wij oudjes"ook lagen dubbel van het lachen. Het was ook geen gezicht.......Jarno happend naar de pannenkoek en ook het ei van Eline moest er aan geloven........ Na een geslaagde dag weer naar huis gereden....wordt vervolgd............

Met mijn collega gaat het minder. Zij heeft toch borstkanker.....zie de aanhef van deze blog over de betrekkelijkheid van het leven.........

februari

Een nieuwe dag........Gisteren naar het UMCG geweest. Willem moest voor zijn half jaarlijkse controle. Echt vrolijk word ik daar nooit van. Er is weinig nieuws onder de zon.....ja zijn ICD moet worden vervangen maar daar heeft de cardioloog niets mee te maken. Ja, of Willem mee wilde doen met een onderzoek. Mijn bezwaren? dat zag de goede man niet zo waarop ik zei " Ik begrijp dat Willem een goed proef konijn was maar wel mijn man". Gaarna geen onnodige risico's........na een paar uur was ik weer aardig bij getrokken. Als afsluiting bij de vietnamees gegeten. Morgen toch maar een avonddienst doen voor mijn collega die op een spannende uitslag zit te wachten. Dan moet je niet op een spoedpost werken waar zoveel van je gevraagd wordt. Anita, sterkte!!! Vanavond gekookt voor Joan en Johan. Lekker vis in de römertopf. Nu naar bed..........morgen verder met de belasting. Wim is morgen jarig en Kirsten zaterdag.......

Licht......Lente.........graag.....

Een nieuwe dag........Het leven gaat door......donderdag zijn wij naar Haarlem afgereisd want Jos Schimmer ...dat zat mij niet lekker. Ook is op donderdag Martijn vrij en is Wouter "aanspreekbaar". Martijn bezocht. Zijn huis begint echt "vorm"te krijgen. Een prachtige keuken is iets waar je in de huiskamer niet om heen kan. Bij Martijn koffie gedronken. Mees en Fee zijn behoorlijk gegroeid. Ook het taal gebruik van Fee is met sprongen vooruit gegaan. Na Martijn ben ik naar Jos gegaan die ontzettend blij was mij te zien. Hij heeft het zwaar. Kan nog zowat niets en voor zijn creatieve geest is dit met recht een kwelling. Wel lag nu zijn schetsboek klaar want hij wil weer beginnen met tekenen. Het is wat wanneer je lichaam je in de steek laat. Gelukkig was Jos behoorlijk helder. Na mijn bezoek aan Jos met Wouter gebeld die uiteraard geen tijd had. Maakt mij wel verdrietig dat hij zich zo slecht aan afspraken houdt. "Veel beloven, weinig geven"......maar die "gek"ben ik niet. Gegeten in "de Ark"en toen weer naar huis, zonder Wouter gezien te hebben. De poezen waren enigszins verrast dat zij nog eten kregen. Mijn bed voelde heel goed en ik ben als een blok in slaapt gevallen. Vandaag rustig aan gedaan. Straks een nachtdienst. Volgende week proberen wat rust te vinden. Dinsdag naar de cardioloog. Willem en ik hebben wat vragen over een aantal dingen. Ik verlang naar wat meer licht en wat meer zon....Wim Kirsten en Titia zijn binnenkort jarig. Goed ik ga mijn soep afmaken.........

Een nieuwe dag........Zondag, rustdag...Na een week vrij weer achter mijn computer. Afgelopen donderdag naar Joan Staal toe gegaan om daar nog een aantal dingen te regelen. De volgende dag de stad ingegaan. Mijn moeder zou zeggen "lekker snerten".....Of het nu bogriaans is of vermeeriaans....Willem kent het woord niet. na de welbekende kop koffie bij Vroom naar Jos Schimmer geweest die nu zijn andere heup heeft gebroken en nu weer mag revalideren in het ziekenhuis. Hij is behoorlijk van de kaart...triest. Wouter was niet in Haarlem helaas, tenminste dat zei hij........Afspraken nakomen blijft moeilijk voor hem. Dat gaat hem zeker opbreken want hij doet dat niet alleen bij mij. Het is en blijft je kind en daar wil je toch het beste voor, echter hij is 23 jaar dus mag hij zijn eigen fouten maken maar toch blijft het pijn doen. Vrijdagavond heerlijk bij Kirsten gegeten en daarna, na de avondspits, naar huis. Het stormde behoorlijk en ik kwam bekaf thuis. Maar daar wachte Willem op mij met een glaasje wijn en zijn aanwezigheid. Eline zou eerst met mij mee gaan maar omdat zij naar haar nieuwe school ging kijken, zou het erg laat worden.

Vanmorgen een uur gelopen in het Elperbos, er stond een mooi stuk in het "Dagblad van het Noorden" over dat (productie) bos. Willem kwam die journalist tegen met de boswachter tijdens één van zijn wandelingen met zijn fysiotherapeut. Wat is Drenthe toch mooi...en wat een rust. Morgen weer aan de slag. Gelukkig ga ik altijd met plezier naar mijn werk. Tot mail......