dinsdag 9 september 2014

September

Tja, en zo is het alweer 8 september. De afgelopen week vrij geweest. De eerste dagen besteed aan het "winter klaar" maken van de tuin. Het is heerlijk weer, dus wie doet ons wat. 2 september. Frieda is vandaag 80 jaar oud geworden. Zij vierde haar verjaardag niet. Eind september gaat zij met haar familie (de Oosterman kant) eten om het "te vieren". Van Frieda heb ik mijn liefde om dingen te bakken gekregen. Wanneer ik daar logeerde bakten wij koekjes, cakes...en Niek (broer van mijn moeder) vond het nooit erg om het op te eten.

 Woensdag zijn wij vertrokken naar Limburg. Wij logeerde weer in het hotel aan de Geul in Valkenburg. Tijdens ons bezoek aan de Geul hebben wij koffie gedronken op de "Camping de Gonselerput" waar ik in het verleden veel ben geweest. Het is een prachtig terrein..Willem is daar even blijven zitten terwijl  ik  langs de Geul ben gaan lopen. Wederom  heb ik weer mooie plaatjes geschoten. Altijd hoor ik dan mijn vader zeggen "zorg dat je een goede voorgrond hebt". De Geul, het blijft een boeiende stroom. Van de mensen die op de Camping werken hoorden wij dat het water behoorlijk hoog heeft gestaan en dat de mensen niet van de camping weg konden omdat ook het kleine weggetje dat naar de Camping leidt, onder water stond. Het geluid van het snel stromende water dat klotst en beukt...een heerlijk geluid. Het water is mooi helder. Mijn meditatie-rots is weg. Wij zijn donderdag 6 september  na het ontbijt richting "het westen" gegaan . De reis ging naar Heemstede.  Fee was jarig dus hadden wij allerlei knutselspullen voor haar uitgezocht. Ze was er oprecht blij mee. Mees daarin tegen had liever iets van een auto gehad. Wanneer hij jarig is, tenslotte was nu zijn zus jarig, mag hij samen met ons een auto uitzoeken. Na gegeten te hebben in de Ark, zijn wij naar huis gegaan. Vrijdagmorgen moesten wij weer in het ziekenhuis zijn voor Willem. De cardioloog had overleg gehad met het UMCG. Het komt hierop neer, dat de hartkloppingen  wel degelijk hart-ritme stoornissen zijn,  maar deze komen uit de boezem en worden niet geregisterd door de ICD/Pacemaker. De ene draad werkt wel, maar gebruikt veel stroom. Op dit moment geen reden om te vervangen.  Ook al het risico bij een nieuwe operatieve ingreep, (dit hadden wij al gedacht hoor) toenemende benauwdheid, verlies aan eetlust, het erg gauw moe zijn...tja...er gaat weer wat gesleuteld worden aan de medicijnen. De scootmobiel geeft in ieder geval meer vrijheid voor Willem en zo kunnen wij tenminste weer eens wat samen doen. Wij gaan in ieder geval een invalide kaart aanvragen.
Zaterdag rustig aan gedaan. Nou ja rustig? Ik heb de voortuin winterklaar gemaakt, gras op de "oprijlaan" verwijderd en met de hogedruk spuit "gespeeld".  Wij zijn ook wel even naar de bospub in Lhee geweest om te kijken of het voor Joan te doen zou zijn daar te kunnen lopen/scootmobielen. Nu, dat gaat dus. Zondag  7 september zijn wij daar dus geweest en waar iedere eerste zondag van de maand een Ierse jamsessie wordt gehouden. Ook Joan en Johan hebben genoten. De volgende keer neemt Johan zijn gitaar mee.


.Het was ook echt helemaal te gek. Gaan wij echt meer doen. Dit zijn zo van die kleine dingen.....Zondag, 7 september, was ook mijn oudste zoon jarig (42 jaar) en zoals ik ieder jaar schrijf, blijft het pijn doen, maar ik blijf erbij, je kan je kinderen niet verplichten van je te houden omdat je ze "het leven" hebt gegeven. Ik heb het veilig opgeborgen, dit verdriet.
Vandaag maandag een behoorlijk stuk geredigeerd aan mijn boek. Mijn ogen zijn vierkant. Ik heb nog een paar dagen dus........
Morgen, nee eigenlijk vandaag, is het dinsdag en ga ik weer aan de slag. Ook de tuin verdient nog wat aandacht voordat de herfst echt los barst. Willem is in de achter tuin bezig. Geweldig hoe positief hij in het leven staat. Ik ben trots op hem.  Het filmpje van de bospub krijgen jullie nog van mij. Nu eerst maar even slapen. Lieve mensen als het goed is kunnen jullie nu gemakkelijker een reactie geven op mijn blog. Ik zou dat erg leuk vinden.
Liefs,
Karin

P.S. Langs de weg staan veel kistjes met o.a. appels, peren en pompoenen. Ik heb een pompoen meegenomen en ga daar weer een heerlijke soep van maken. Ik denk dat ik een aantal mensen uit ga nodigen voor een herfstmaaltijd? Je kent het wel "soep vooraf, geschenken toe" maar die geschenken dat  zal waarschijnlijk een stukje appeltaart worden. Mijn geschenk is het eten en de gezelligheid toch? of zie ik dat verkeerd? Even een datum prikken.........




1 opmerking:

Ans Dijkman zei

Karin meis...... ik heb weer genoten van je schrijven..... een geschenk op zich ;-)